Nu ik de laatste weken van onze reis door Australie opschrijf, zijn we al enige dagen terug in Nederland. We hebben een hele goede reis gehad en zijn veilig aangekomen. Ook hebben al op de schaats gestaan en sneeuwballen gegooid. Wel enigszins onwerkelijk.
Voor onszelf, maar vooral ook voor ‘onze lezers’ hierbij het laatste stukje van ons avontuur:
Zaterdag 19 december (we zijn nog in Adelaide)
We kunnen lekker rustig aan doen en we ontbijten met elkaar in huize van Gemert. Daarna moet ik nog even de nieuwe foto’s met de weblog linken. Fons en Peter gaan klussen. Van de overkapping van hun guesthouse moet een balk vervangen worden. Fons had al weer zin om eens zijn handen uit de mouwen te steken en is gisteren al begonnen met demonteren van de oude en verven van de nieuwe balk. Vandaag moet de klus geklaard worden. Christine en ik gaan ’s middags nog even met de kinderen naar het strand. Het is te fris om te zwemmen, maar ze lopen wel door ondiep water naar een zandbank en spelen in het zand. Lekker uitwaaien. Na een ijsje gaan we weer naar huis. Het bubbelbad buiten wordt opgewarmd en dan kunnen de kinderen daarin nog lekker even badderen. Ik kook spaghetti. Ja, ik mag ook wel eens een steentje bijdragen. Wanneer de kinderen op bed liggen kijken we met z’n vieren Jochem Meijer op dvd. Op zich hou ik niet zo van caberetiers, maar we hebben ontzettend gelachen en hadden er buikpijn van. Het eind hebben we niet kunnen zien, omdat rond half tien de stroom uitviel in de straat. Met een kaarsje aan nog napraten en dan toch nog op tijd naar bed.
Zondag 20 december
Na het ontbijt vertrekken we, als gezin en met Luke, naar Hahndorf. Dit is vroeger een Duitse nederzetting geweest en er zijn nog veel authentieke gebouwen. We drinken daar koffie, bekijken van alles en kopen souvenirs. Na de lunch rijden we weer terug. En om vier uur vertrekken we met z’n allen naar het Elder Park in Adelaide. Waar we nog vier Nederlandse gezinnen treffen, om te luisteren naar een optreden van diverse artiesten. Ze zingen Christmas Carols. Het is ontzettend druk in het park en wanneer het begint om 8 uur, dan zitten we hutje-mutje met 35.000 andere mensen op onze kleedjes met eten en drinken. Erg gezellig. Om elf uur is er vuurwerk. Daarna gaan we weer naar huis. We ruimen nog wat op en drinken nog wat en Christine en ik gaan dan gauw daarna naar bed. Maar de mannen blijven nog tot kwart over twee zitten. Hier ken ik een mopje over: Er zaten eens twee mannen naast elkaar te kletsen….
Maandag 21 december
Vanmorgen staan we weer op tijd op, want we hebben een rit van 550 km voor de boeg naar the Grampians. Een nationaal park in Victoria. Rond 8 uur vertrekken we naar Riesje en Erik, met hun twee kinderen Yannick en Pippa. Met de drie auto’s gaan we in konvooi op weg. In Tailem Bend drinken we en kopje kofie. In Keth eten we een broodje en kunnen de kindreen spelen op een treintje die over een baan rijdt. Rond drie uur in Nhill tanken we en nemen we een ijsje en om kwart over vijf arriveren we in Halls Gap op de camping. Vanaf Keith rijden de meiden al mee met Riesje en Erik en Pipa en zitten alle drie de jongens bij ons in de camper. ’s Avonds eten we met elkaar hamburgers met broodjes. In het veld naast de camping lopen tientallen kangaroe’s. Ook zien we zes emoe’s en drie herten lopen. Geweldig. Wanneer het een beetje donker wordt stoken we nog een vuurtje en mogen ze knakworstjes en marshmallows roosteren. Rond negen uur gaan de kinderen op stok. Wij volgen later. Het is heel gezellig zo met elkaar. Ik zei ook: “Heerlijk, ik heb nu echt een vakantie-gevoel.” En zo voelde het ook. Een vakantie in onze drukke reis-avontuur.
Dinsdag 22 december
Om negen uur stappen we pas de camper uit. De rest is al wakker. We gaan met ze ontbijten met aansluitend koffie en lunch. Ik knip eerst nog Bart, Yannik, Marelijn en Eline. De kinderen spelen lekker in het zand, de speeltuin en fietsen rond. ’s Middags gaan we naar Venus Bath (3 km verderop). Het is een gorge, waar je in rockpooltjes kunt zwemmen. Het is heerlijk weer vandaag. ’s Avonds eten we met z’n allen pasta. Vandaag vuurtje stook verbod, vanwege de warmte en droogte en dus brandgevaar. Elk vonkje kan funest zijn, om een giga-grote brand te veroorzaken. Kinderen gaan weer tegelijk naar bed en wij zitten nog na.
Woensdag 23 december
Ontbijten samen. Vandaag is de heetste dag van de week. ’s Morgens gaan de mannen/jongens en Marelijn abseilen. Ze vinden het reuze stoer en heel erg leuk. De rest blijft lekker op de camping. ’s Middags na de lunch gaan Riesje, Christine en ik boodschappen doen in Strawell. Eten inslaan voor de kerst. En de mannen gaan met de kinderen zwemmen in het campingzwembad. Wat wel heel erg koud is. Wanneer wij terug zijn van boodschappen doen, springen we ook nog even het zwembad in om af te koelen. ’s Avonds koken de mannen. We eten heerlijk pizza.
Donderdag 24 december
Na ontbijt/koffie stappen we met drie gezinnen in drie auto’s en gaan diverse wandelingen in het nationaal park maken. Het is sterk afgekoeld, dus goed wandelweer. Af en toe een spatje regen. Wel veel wind gehad vannacht. We gaan eerst vanaf de Reed lookout carpark de Grand Canyon wandeltocht wandelen. Heel erg mooi. Dan naar een andere carpark en daar vandaan lopen we naar de Balconies. Met een heel mooi uitzicht over het landschap. Hier lopen we een nederlands stel tegen het lijf, met wie we in Tasmanie op ons 12,5 jarig huwelijk een kopje koffie hebben gedronken. Wat een toeval. Bij de MacKenzie Falls gaan we eerst lunchen: overgebleven pizza van gisteren en de overgebleven pasta van eergisteren. Het gaat er in als… Na het eten gaat Christine met een aantal kinderen terug naar de camping. En de rest gaat de watervallen bekijken. Het is erg mooi. Rond vijf uur zijn we ook weer terug op de camping. Het is een heel stuk afgekoeld en met de wind erbij is het flink fris en we besluiten om in de campkitchen te koken en te eten. We maken heerlijke burrito’s. Na het eten en de afwas gaan we weer bij onze tenten zitten. De kinderen kijken af en toe een filmpje in onze camper en rond half negen gaan ze naar bed. Wij kruipen er rond kwart over tien ook in.
Vrijdag 25 december (1e Kerstdag)
We beginnen met kerst ontbijt. Croissantjes, warm gebakken broodjes, gekookt eitje en kerstmutsen op. Rond 10 uur vertrekken de mannen en Marelijn voor een gps-schatzoektocht. Ze zijn rond half een weer terug en hebben drie schatten gevonden. Erg leuk. Ondertussen zijn wij begonnen met pannenkoeken bakken en wordt ook de restjes van de burrito’s met de lunch verorbert. Na de lunch vertrekt er weer een ander groepje voor een 4WD rit en wandeltocht op zoek naar the Eagle Rock. (Erik, Riesje, Christine, Ingrid en Pipa). We hebben een hele mooie tocht van half drie tot zes uur, maar we kunnen de Eagle Rock niet vinden. Wel andere mooie vergezichten gezien en gefotografeerd. ’s Avonds mag het vuurtje weer opgestookt worden. Met kerstdiner eten we steak, worstjes en vis van de barbecue en lekkere salade. En nog knakworstjes boven het vuurtje. De kinderen krijgen een kerst-bonbon. Dat is een soort grote kartonnen toffee, die je uit elkaar moet trekken, dan krijg je een knal en valt er een klein kadootje uit. Tevens een kroontje die je op je hoofd moet zetten. Na diner en douche krijgen de kinderen nog glow-in-the-dark armbandjes. Rond half tien naar bed. Wij gaan ook rond half elf naar bed, want het vuurtje moet om tien uur uit en dan wordt het toch wel vrij fris.
Zaterdag 26 december (Boxingday)
Vandaag staan we weer op tijd op. Want vandaag vertrekken we allemaal weer en is het dus inpakken geblazen. Rond kwart over acht is iedereen alweer aan het ontbijt en is het vuurtje weer opgestookt. Het laatst hout wordt opgebrand. De kinderen kunnen zich hiermee goed vermaken, terwijl de ouders alles inpakken. Om negen uur vertrekken Riesje en Erik en rond Half tien vetrekken Peter en Christine gelijk met ons. We hebben het enorm goed met elkaar kunnen vinden. Het was reuze gezellig. Al hadden de kinderen af en toe wat sociale strubbelingen. Het is heel jammer dat we onze vrienden uit Adelaide niet binnen afzienbare tijd meer zullen zien, maar een mailtje is al snel geschreven. Wij rijden richting Melbourne. In Beaufort doen we boodschappen en drinken koffie en rijden dan door tot net boven Melbourne om te tanken en voor de lunch (half twee). Rond half drie rijden we verder. De planning is om tot 7 uur door te rijden. In Holbrook maken we nog een stop om te tanken en bekijken/ beklimmen hier nog een grote onderzeeer (rond vijf uur). Om half 8 komen we aan in auro, daar willen we aan een rivier staan. Maar kort daarvoor is er veel regen gevallen en staan er te grote plassen in de onverharde weg om door te gaan. Met achteruit rijden, rijdt Fons per abuis een grote plas modder in. En dan zitten we vast. Na veel geschep en voor- en achteruit rijden komen we weer vrij. Dan zetten we de camper ook direct aan de kant op een plekje. We koken en zijn rond negen uur klaar met eten en gaan dan slapen. Wat een lange dag na 670 km.
Zondag 27 december
We worden wakker van het vele lawaai/geluid van kakatoe’s. We ruimen de boel op en vertrekken om half 8. Even over achten zijn we op de snelweg, die nagenoeg leeg is. Om kwart over tien stoppen we voor Yass bij de Mac. Hier doen we een plas en ontbijten in de camper. Om negen uur rijden we door. Rond half twaalf zijn we in Goulburn, daar tanken we etn drinken we koffie bij de Mac. Heerlijk cupcakes, chocolade mudcake en bananabread. Dan rijden we naar de kust en komen na 374 km aan op de Eastbeach Caravan park in Kimia. Erg druk en duur. We zijn nu echt in het vakantieseizoen van de Australiërs beland. We hebben alleen nog een unpowered site kunnen reserveren. Maar we staan op een ‘’etage’’ en hebben zo goed uitzicht over de camping. Vele tenten zijn overspannen met giga-grote zeilen, omdat er veel regen is gevallen en er weer regen wordt verwacht. Maar wanneer wij arriveren is het goed weer en gaan we na de lunch naar het zwembad. Daarna lopen we nog even naar het strand, waar de kinderen lekker in het zand spelen. ’s Avonds eten we pasta en rond half negen gaan we naar bed. We zijn allemaal erg moe.
Maandag 28 december
Vannacht is het enorm gaan regenen. Rond half negen gaan we uit bed en dan motregent het nog een beetje. Vanaf 12 uur is het droog en kunnen we buiten lunchen. Ik heb ’s morgens al wat kasten uitgeruimd en wat spullen weggegooid. ’s Middags is het weer zo opgeknapt dat we weer lekker naar het zwembad kunnen. Na het avondeten gaan we om zeven uur naar de bioscoop van de camping. We zien the Polar Express. In de film is veel sneeuw en ijs te zien, maar ik denk dat geen enkel kind (en misschien zelfs alle volwassenen) in deze bioscoop ooit sneeuw in het echt heeft gezien. Behalve wij dan. Na de film naar bed.
Dinsdag 29 december
Het is bewolkt wanneer we opstaan, maar het klaart alweer lekker op wanneer we na het ontbijt vertrekken naar Sydney. We rijden om negen uur van de camping op weg naar Bondi Beach. Het ‘beroemdste’ strand van Australië en arriveren daar om 11 uur. We zoeken een parkeerplaats en liggen nog heerlijk twee uurtjes op het strand en zwemmen in zee. ZALIG!
Om half twee vertrekken we weer en om half drie zijn we weer bij Tony, Kerry en Jacqueline. We drinken wat, kletsen weer bij en ’s avonds lekker eten. Rond elf uur weer naar bed in de camper op de oprit. Het is fijn om elkaar weer te zien en te spreken.
Woensdag 30 december
We beginnen de dag rustig. Na ontbijt, knip ik rond half tien Fons zijn haar nog even en dan gaan we met twee auto’s naar een haven vlakbij om met de ferry naar Darling Harbour te gaan. Tanja, de zus van Tony, en dus achternicht van Fons is ook mee. We ontmoeten daar Hans en Karen, die over zijn vanuit Perth om hun dochter op zoeken. (De dochter speelt in de musical Wicked in Sydney.) We lopen gezellig rond en hebben lunch en praten weer lekker bij met Hans en Karen. In maak met de kinderen nog een rondje in de monorail en Fons gaat nog met ze in een reuzenrad. Rond vier uur stappen we weer op de ferry op weg naar huis. Na het eten en toetje weer op tijd naar bed.
Donderdag 31 december (Oudejaarsdag)
Vanmorgen rijden Fons en Tony om acht uur al met de camper naar de parkeerplaats vlakbij een park, waar we vanavond naar de Harbour Bridge kunnen kijken voor het vuurwerk. Nu al zitten er mensen met tentjes en stoelen. De mannen leggen ook al een zeil/kleed klaar met stoelen en een tafel erop om een plekje te reserveren. ‘Buren’ beloven een oogje in/op het zeil te houden. Verder zijn we de dag bezig om ons klaar te maken voor de picknick ’s avonds in het park. Ik bak de beloofde oliebollen om ook mee te nemen. Rond vijf uur rijden we met auto’s naar een parkeerplaats, vanwaar we dan weer een shuttlebus nemen naar het park. (Alles is afgezet.) Er kijken dan ook zo’n 1,5 miljoen mensen naar het vuurwerk en moeten toch ergens in de haven een plekje hebben. Daar aangekomen is het al een drukte van belang. Maar we hebben van ons plekje een schitterend uitzicht op de brug. Om negen uur is het ‘familie-vuurwerk’. Erg mooi. Op vier plekken in de haven (vanaf twee pontons van de ene kant van de brug en vanaf twee pontons aan de andere kant van de brug) wordt het vuurwerk synchroon afgestoken. Dus alles gaat precies gelijk. Na het eerste vuurwerk gaan de kinderen op de grond slapen onder/op dekens. Wij blijven op tot twaalf uur en maken dan Bart en Marelijn nog even wakker voor het echte spektakel. Het is ontzettend mooi. Na het vuurwerk lopen we terug naar de camper. Wij gaan hier meteen slapen en Tony, Kerry en Jacqueline nemen de shuttle bus en auto weer naar huis.
Vrijdag 1 januari (Nieuwjaarsdag)
We slapen lekker uit en rijden dan eerst de camper even naar een leuker plekje in het park. Daar ontbijten we en gaan dan vast opruimen, schoonmaken en tassen inpakken voor het inleveren van de camper. Rond half elf rijden we terug naar Tony. Daar gaan we verder met het inpakken van de spullen. Weer het dilemma: wat neem je wel en wat neem je niet mee. ’s Middags komt er nog bezoek en voor we het weten is de dag alweer voorbij. En dan gaan we weer op tijd naar bed, want morgen is de grote dag: de thuisreis.
Zaterdag 2 januari
Om zeven uur halen we de laatste spullen uit de camper en spreiden alles uit in de garage. Om acht uur vertrekken Fons en Tony om de camper in te leveren bij KEA. Ik probeer alle spullen in de tassen te krijgen. Het is zeer warm weer, dus ik zweet me mottig. Het loopt tegen de dertig graden en het is erg vochtig. Warme kleren en dikke schoenen kunnen we nog niet aandoen, dus die moeten in de handbagage. Rond tien uur zijn de mannen terug en dan heb ik ook net alles ingepakt. Kwart voor elf worden Tony en Kerry opgehaald voor een feestje. Dus nemen we afscheid met tranen in de ogen. Dan douchen we allemaal nog, eten we een broodje en dan komen Tanja en Dave, die zo lief zijn om ons met Jacqueline naar het vliegveld te brengen. Wanneer we net in de auto zitten om weg te gaan begint het te regenen. En later zelfs te stortregenen. We vertrekken net op tijd.
Na aankomst op het vliegveld, checken we in en lopen naar de gate, waar het British Airways vliegtuig al klaar staat. We kopen nog wat dingen, waaronder spijkerbroeken voor de meiden. En om half vijf vertrekken we voor een vlucht van 7 uur en een kwartier naar Singapore. Daar moeten we uit het vliegtuig en na een uur mogen we er weer in en gaan met hetzelfde vliegtuig door naar Londen. Alles is dan weer lekker schoongemaakt. We krijgen wederom een maaltijd en dan moeten we slapen. De kinderen kunnen nog wel slapen, maar Fons en ik kunnen de slaap niet vatten en bekijken heel wat filmpjes, afleveringen en luisteren muziek.
Zondag 3 januari
De reis gaat heel goed en na een ontbijt landt het vliegtuig netjes op tijd, rond vijf uur, in Londen. Daar moeten we uitstappen en met een bus naar een andere terminal. Maar wanneer we met inchecken weer door een poortje moeten lopen, gaat het alarm af bij Bart. Hij moet zijn schoenen uitdoen en dan wordt hij helemaal gefouilleerd. Dat was wel spannend. Ook de computer en nog een tas moesten weer door de scan heen. Maar dan mogen we verder. We gaan wat koffiedrinken en broodje eten en na ons opgefrist te hebben lopen we weer naar de gate waar ons vliegtuig al staat voor ons laatste stukje vlucht naar Amsterdam. Afgelopen dag en nacht heeft het flink in Nederland gesneeuwd, maar gelukkig is het westen niet ondergesneeuwd en zijn er geen vertragingen en komen we zelfs eerder dan kwart voor tien aan op Schiphol. Nadat we eindelijk onze bagage hebben gaan we door de poortjes en zien we onze familie/vrienden staan met welkomstborden. Ze zijn in totaal met z’n 15-en gekomen. Heerlijk om elkaar weer vast te houden, te zien en te spreken. We drinken met elkaar een kopje koffie en thee en dan gaan we ieder weer naar huis. Marga, Saskia, Erik en Bart brengen ons thuis. Om half een zijn we weer thuis. Alles is schitterend bedekt met sneeuw en de zon schijnt. Je kunt geen betere thuiskomst wensen. Het huis heerlijk schoon en opgeruimd. Marga heeft de kasten gevuld met allerlei boodschappen.
De kinderen spelen eerst nog in de sneeuw en dan wordt al gauw alle speelgoed te voorschijn gehaald. Ze hebben er natuurlijk een half jaar niet meegespeeld en het is weer helemaal nieuw. De nieuwe Australie knuffels worden aan de oude knuffels voorgesteld. En in know time ligt de kamer bezaaid met speelgoed. Nou, heerlijk toch. ’s Avonds op tijd naar bed. ’s Nachts liggen we nog wel een paar uur wakker.
Maandag 4 januari
Ik heb her en der weer de winterjassen, lange broeken, dikke truien en laarzen gevonden. Alleen de schooltassen zijn nog zoek. Fons heeft de fietsen weer gerepareerd. De banden geplakt en opgepompt. Het gaat weer beginnen: Fons naar zijn werk en ik breng de kinderen op de fiets naar school. Ik vind het geweldig. De kinderen hebben er ook weer zin in en hebben voor de kinderen in de klas allemaal een klein koala-beertje meegenomen. De kinderen zijn ook weer blij dat Bart, Marelijn en Eline in hun klas zijn.
Het is nu vrijdagmorgen 8 januari. De kinderen hebben alweer bij hun vriendjes en vriendinnetjes gespeeld. We hebben alweer op het ijs gestaan en geschaatst. De boodschappen weer gedaan en het gewone leven gaat weer beginnen. We hebben er weer zin in. Maar beginnen rustig aan….
