Newman, Karijini National Park, Exmouth

Lieve allemaal, het is nu zondagmorgen en ik zit in een duikwinkel in Coral Bay de weblog en foto's bij te werken. Ik duik diep achter mijn scherm weg, want de tranen biggelen over mijn wangen, wanneer ik jullie reacties lees. Echt super. We kijken er zelf ook steeds naar uit om te kunnen internetten. Wij zijn ondertussen ook met school begonnen. En Nora, die touwtjes aan Eline haar hoed zijn voor de blowies. Of wel, om de vliegjes bij je gezicht weg te houden. Gelukkig hebben we er nagenoeg geen last van. Maar ons verhaal hieronder begint weer als we Broome verlaten...

Vervolg dinsdag 11 augustus
Om 10 voor 10 rijden we de camping af naar de KEA-verhuur. Nadat we de papieren, overdracht etc geregeld hebben, en we nog moeten wachten op een stoelverhoger en parasol, gaan we vast over tot het overpakken van alle spullen van de 4WD naar de camper. Dus konden we ook gelijk doorrijden naar de Britz verhuur om de 4WD in te leveren. Dat was in een kwartiertje bekeken. Nagenoeg niks werd gecontroleerd. Om half een was alles geregeld en zijn we naar het centrum gereden. In internetcafé de weblog en foto’s bijgewerkt (ondertussen is Fons nog teruggereden naar KEA, aangezien de tv uit zijn kast is gevallen tijdens het autorijden) en voor een paar dagen boodschappen ingeslagen en uiteindelijk om 4 uur zijn we Broome uitgereden naar het zuiden. We hebben door gereden tot half zeven. Op Stanley Rest Area (100 km boven Sandfire Roadhouse) hebben we gegeten, filmpje gekeken en om half negen naar bed. We hadden toch weer mooi 225 km gereden.

Woensdag 12 augustus
’s Morgens na het ontbijt om 8 uur weer weggereden op weg naar Port Hedland. Om half 10 bij Sandfire Roadhouse getankt en koffiegedronken. Toen door gereden tot kwart voor 1 naar shoppingcentrwe in South Hedland. Gelunchd, en om drie uur verder gereden richting Newman (we hebben Port Hedland niet aangedaan) tot de Bea Bea rest area. Daar kwamen we om half vijf aan, na zo’n 591 km gereden te hebben. We hadden onderweg veel wegwerkzaamheden en kwamen heel veel roadtrains tegen. Het landschap onderweg is weer anders dan in het noorden. Veel vlakker, en naarmate we richting Karijini National Park rijden zien we meer heuvels. We hebben op een rest area overnacht.

Donderdag 13 augustus
Vanmorgen rond zeven uur weggereden. Dat is wel veel makkelijker met de camper om snel weg te gaan. Je hoeft niks in te pakken. Wanneer je stoelen en tafel binnen zijn kun je op pad. Bij Munjina (Auski ) Roadhouse getankt en ontbeten. Om 10 uur waren we in Newman. Bij de Newman visitorcentre hebben we gelijk een tour geboekt om de open mijn te bekijken. Helaas mag Eline niet mee omdat ze nog geen zes jaar is. Dus alleen Fons, Bart en Marelijn zullen meegaan. Eline is hier erg verdrietig van. Nadat we in de shoppingcentre een tondeuse, opvouwbare schep en opvouwbare handzaag hebben gekocht zijn we naar de Newman Caravanpark gereden. We staan precies naast een klein zwembad, dus de kinderen konden zich ’s middags vermaken in het vrij koude water. Ik heb ’s middags de haren van iedereen geknipt. Lekker nog buiten gegeten, toen het donker was zijn we de camper ingedoken. Het grootste gedeelte van deze caravanpark is gevuld met cabins waar de mannen overnachten die in de mijn werken. Veel van deze mannen willen twee jaar werken in de mijn, veel geld verdienen en dan een eigen huis kopen (in de plaats waar ze vandaan komen). Naast ons stond een stel uit de UK (hij is van Nieuw-Zeeland). Hij werkt hier vanaf januari in de mijn. Ze wilden ook hier een aantal jaren werken en dan terug gaan naar Nieuw-Zeeland. Maar het verdiende toch niet voldoende, en ze weten nog niet of ze wel naar Nieuw-Zeeland willen aangezien het daar veel kouder is, dus die vertrekken maandag naar Cairns (ondertussen drie weken vakantiehoudend in Broome en langs Gibb River road) en proberen daar aan het werk te komen en zich daar te vestigen. Newman is geheel gebouwd voor de werknemers van de mijn. Alles draait hier ook om de mijn. De BHP Billeton mijn in Newman is de grootste open mijn in de wereld en levert als derde mijn in de wereld de meeste ijzer. Je merkt dat er veel ijzer in de grond zit door Fons zijn magnetische sandaalsluitingen, die komen onder de “splinters” te zitten.


Vrijdag 14 augustus
Vanmorgen rustig opgestaan. Ik heb eerst met de meiden gedouched, toen ontbeten. Met de broodrooster buiten op de ontbijttafel (met verlengsnoer). Bart had al thee gezet en nu bediend hij de broodrooster. Wel een welkome afwisseling bij het ontbijt: geroosterde broodjes. Om half negen richting the visitor center en om half tien zijn Fons, Bart en Marelijn vertrokken met een grote bus. Allemaal een hesje aan, helm en veiligheidsbril op. Onze kinderen zijn de enigste kinderen die mee gaan. Eline en ik hebben ons zelf verwend. Eline een mooi kangaroe t-shirt en ik mooie ketting met armband. De anderen hebben het erg mooi gehad. De kinderen iets minder omdat ze zo’n uitleg over de open mijn allemaal niet kunnen verstaan. Fons was onder de indruk. Het zijn ook enorme truck die daar rond rijden, die 240 ton kunnen laden. Om twaalf uur nog warm gegeten en toen vertrokken naar Karijini National park. Om half drie daar aangekomen. Wanneer je het park opkomt moet je je zelf registreren. Envelopje invullen met gegevens en geld erin doen en dan in een brievenbus stoppen. Op de overflow-camping een plekje gevonden (de kampeerplaatsen op het park waren vol). Na het visitor centre bezocht te hebben, en gegeten te hebben ben ik begonnen met het voorbereiden van de lessen voor de kinderen. Want de vakantie is bijna voorbij. Er is toch wel vrij veel instructie nodig en dat op drie nivo’s. Dat vergt wel wat improvisatie. Maar goed de praktijk zal het uitwijzen. Fons krijgt steeds meer last van zijn rug. Kan nagenoeg niet meer lang zitten en opstaan gaat moeizaam. Hoe loopt dit af?

Zaterdag 15 augustus
Om 7 uur de camper al naar de ingang van parkcamping gereden, en daar in de rij staand hebben we ontbeten. Om half negen konden we naar ons plekje rijden. Om 10 uur, na de koffie, zijn we op pad gegaan voor een wandeltocht de Dales Gorge in. Eerst naar de Fortesque Falls, heel dicht bij de camping. Heel erg mooie afdaling naar de waterval. Na wat rondgekeken/gelopen op de waterval door gelopen naar Fern Pool (500 meter), daar hebben Fons en de kinderen gezwommen en onder/achter een andere waterval gezeten. Toen terug naar de grote waterval en daarlangs naar beneden afgedaald en door de kloof langs de rivier gelopen. Heel erg mooi, met veel vierkante, rechte stenen en rotsen met ijzererts erin. Heel goed is te zien dat de heuvels allemaal uit verschillende laagjes bestaan van enkel mm.. Veel bloemen en planten en ook parapluplanten. Aan het eind was Circular Pool. Een mooi rond bassin, van rotsen waar ze ook hebben gezwommen en onder een watervalletje hebben gestaan. Na zo’n drie kwartier weer een stukje terug gelopen en omhoog geklommen de gorge weer uit en van bovenaf kon je nog weer zien waar we in Circular Pool hadden gezwommen. Om drie uur weer op de camping, dus zo’n vijf uur onderweg geweest. Heel goed van de kinderen (en van Fons). Marelijn wel weer flink gevallen op haar knie. In het park zijn niet veel hoge bomen en weinig vogels hebben we gezien. Alleen een aalscholver, vleermuizen en kleine visjes. De andere gorges in het park hebben we niet kunnen zien, aangezien je daar over een dirt road naar toe moet. En dat mogen we nu niet meer. De kinderen hadden een junior Parkranger formulier gekregen, waarop ze allerlei vragen moesten beantwoorden, puzzels maken, tekeningen maken en opdrachtjes doen. Toen dat klaar was zijn ze met Fons naar de parkranger geweest en die heeft het allemaal bekeken en toen hebben ze een echt patch gekregen, die je op je kleding of hoed kan naaien. Dus ze zijn nu echte junior Park rangers. Super cool. Nu moet ik mijn naaisetje nog zien te vinden. Na het eten heb ik lessen voorbereid en de kinderen filmpje gekeken.

Zondag 16 augustus
Om 8.10 uur (na ontbijt) vertrokken richting Exmouth. Het was niet helemaal de bedoeling, maar we zijn helemaal naar Exmouth gereden, waar we om vijf uur aankwamen. Alle campings hier waren vol, dus konden we weer op een overflow-camping terecht. ($56,- dus dat was wel even heel erg duur voor een grasveld met niks (nou ja, wel toiletten en douches). Morgen de eerste schooldag, dus weer voorbereiden.

Maandag 17 augustus
Een vreemd begin van de eerste schooldag, maar ’s morgens al heel vroeg opgestaan en naar de ingang van het Cape Range National Park gereden. Daar waren we om kwart over zeven en we waren de 9e auto. Tijdens het wachten hebben we ontbeten en zijn begonnen met de lessen. Even na achten hadden we met veel geluk nog een plekje op Neds Camp . Precies de camping die we wilden. Direct aan zee met maar 15 plaatsen en alleen een toilet. Aangekomen zijn we verder gegaan met de lessen. Tot half tien (koffie tijd) en toen zijn Fons en Bart met een oude meneer van 74 jaar gaan vissen op de zee. In een zodiak. Ze hebben toen vijf dolfijnen, een haai en drie schildpadden gezien. Helaas geen vissen gevangen (we hebben te lang koffie gedronken en waren te laat (volgens die meneer). Marelijn en Eline hebben wel nog les gehad en ’s avonds heb ik met Bart nog Brandaan (geschiedenis) gedaan. ’s Middags zijn we nog wezen boodschappen doen en een goede stoel voor Fons gekocht, want hij heeft toch wel heel erg last van zijn rug. Toen we terugreden zijn we bij de watertapplaats (vlakbij onze kampeerplaats) langs gegaan en zagen daar tientallen kangaroe’s , walibi’s en euro’s (kleine soort kangaroe). Ook gallah’s (roze/grijze papegaaien). In Exmouth hadden we nog emoe’s gezien. Dat was een echte dieren-dag vandaag. ’s Avonds erg laat geworden. Veel voorbereid nog en om kwart voor elf naar bed.

Dinsdag 18 augustus
’s Morgens na ontbijt en lessen zijn we rond half twaalf vertrokken naar een strand meer naar het noorden en hebben gekeken naar de walvissen die voorbij zwemmen, die zijn nu van Antartica onderweg naar het noorden van Australië om daar te kalveren en gaan dan later dit jaar weer terug met hun jongen naar Antartica. We hebben verschillende boven water zien komen in de verte. Een foto maken is haast niet te doen. Toen naar een ander strand om te zwemmen. Vandaag was het wat bewolkt en niet zo warm ( zo’n 24 graden) We hebben van Bart zijn rug nog een teek verwijderd. Het was een kleintje, dus heeft er niet zo lang gezeten. We houden het plekje in de gaten. Om vier uur weer naar de kampeerplek. Na douche (onder de boom) en wat fruit zijn we naar het centrale punt van de camping gelopen en hadden we Happy hour. Alle kampeerders komen samen om aan lange tafels met banken een drankje te drinken en naar de zonsondergang te kijken. Ieder neemt zijn eigen drinken mee en dan kun je verhalen uitwisselen en tips op doen. Heel erg gezellig. Iedereen is superaardig. Daarna gegeten en de kinderen gelijk naar bed. Fons en ik slapen nu beneden en Marelijn en Eline boven, want Fons kan nauwelijks het bed boven in- en uitkomen. Om negen uur naar bed, ben erg moe. Het lesgeven en voorbereiden vergt toch wel veel energie. Maar dat moet wennen.

Woensdag 19 augustus
Vanmorgen weer om zeven uur uit de veren. Dan kunnen we het mooi redden om 8.00-8.15 uur aan de lessen te beginnen. Om elf uur Marelijn en Eline klaar en Bart om half twaalf. Daarna naar het strand van Neds Camp ‘’gewandeld’’. De kinderen hebben zich weer heerlijk vermaakt op het strand en in het water. We hadden nu wel elf grote pelikanen vlakbij ons aan het strand. En we hebben ook een erg grote zeester gezien. Om vier uur weer naar de camper, gedouched en weer aangeschoven bij de andere kampeerders aan de lange tafels. Daarna gegeten. Na het eten wilden we nog krabben gaan zien op het strand (als het donker is), maar Bart moest eerst naar de wc. We lopen het paadje op naar de twee toiletten en dan zien we daar toch een hoop kakkerlakken. Eline begint te gillen en daarom de rest ook en we rennen weg. Fons loopt wel door en die ziet wel honderd kakkerlakken alle kanten opschieten. Vreselijk. Dan maar naar het strand met twee hoofdlampjes, want het is pikkedonker. Maar daar schiet de eerste krab weg, Eline begint weer te gillen (en dat is niet zacht hoor, dat gaat je door merg en been) en de rest ook weer en weer rennen. Marelijn heeft achteraf geen kakkerlak of krab gezien, want die liep steeds achteraan, maar ze was zo bang en gilde omdat Eline dat deed. Toen kwamen er andere ‘jonge’ mensen aanlopen met hun kinderen en die hadden sterretjes bij zich. Dus mochten onze kinderen ook sterretjes vasthouden. Dat was gezellig even kletsen over van alles en nog wat. Het Zuiderkruis (sterrenbeeld aan de hemel) uitgelegd gekregen, vallende sterren en Venus gezien.

Donderdag 20 augustus
Vanmorgen weer om 7 uur op en om kwart over 8 met school begonnen. Eline heeft me vanaf het begin steeds juf genoemd. Marelijn begint het nu ook te doen. Maar Bart blijft mama zeggen. Het maakt mij ook niet uit. Het gaat vrij goed vind ik zelf. De kinderen doen goed mee, al moet Marelijn nog het meeste aan school wennen, denk ik. En Eline wil alleen maar school doen. Maar goed, zij hoeft nog niet zoveel schoolwerk te doen. Dus heeft ze in een schrift al tot 60 geschreven en zet ik haar aan de loco (ontwikkelingsspelletje). Na het koffie drinken zagen we vijf emoe’s langs de camper lopen. Eline had ze ontdekt. Schitterend. Wat een afleiding, dus om 10 uur gestopt en naar Exmouth gereden. Eerst bij de vuurtoren gekeken. Weer een aantal walvissen gezien en een aardig stel uit Sydney ontmoet die ons uitnodigden om bij hun in de tuin te komen staan met de camper wanneer we daar zijn. Ze hebben veel familie in Nederland en gaan volgend jaar weer twee maanden naar Europa. Op aanraden van hun hebben we een camping bij Coral Bay geboekt voor zaterdag t/m maandag. Toen we bij de vuurtoren aankwamen rijden kregen we twee sms-jes binnen. Dus toen hadden we even bereik. Na boodschappen gedaan te hebben, gepind, tank gevuld en (afvalwater)tank geleegd en sms-jes verstuurd te hebben zijn we weer terug gereden. Onderweg weer regelmatig kangaroe’s en emoe’s gezien. ’s Middags nog even naar het strand. Daar zag ik op een gegeven moment iets bewegen in het zand. Toen bleek dat 2 meter verderop een krabbetje een holletje zat te graven en zand naar buiten aan het werken was. Dat heb ik kunnen filmen en fotograferen. Erg leuk om te zien. Daarna op tijd gegeten en hebben de kinderen nog hun schoolwerk afgemaakt. Fons en Bart zijn nu wel weer in het donker naar de wc geweest en hebben de kakkerlakken gewoon met zaklantaarn verjaagd en Bart heeft op het strand nog vele krabben gezien (ook grote) en een kleintje gevangen. Die liet hij nog even zien in de camper. Brrr. Wel stoer. En op tijd naar bed.

Vrijdag 21 augustus
Bart heeft vanmorgen alweer een sprinkhaan te pakken. Die bleef mooi op zijn arm/hand zitten. Na de lessen zijn we naar Turquoise Bay gereden. Dat ligt zo’n 24 km naar het zuiden. Daar hebben we super kunnen snorkelen. Vele mooie gekleurde vissen gezien, zeester, stingray (rog) en veel koraal. Zo vanaf het strand. Heerlijk genoten. De buitendouche(waterzak) was weer lekker warm van de zon, dus we hebben daar gedouched en schoon en wel de camper in. Toen we net op de camping terugwaren liepen de vijf emoe’s weer rond. En op het zelfde moment zat er een kangaroe achter onze camper. Voor het eten nog even voor de laatste keer met de medekampeerders en een wijntje van de zonsondergang genoten. De camphost (beheerder) is dit jaar al voor het 20e jaar hier met zijn vrouw. Ze zijn dan van mei t/m oktober op de camping en beheren die dan. De andere helft van het jaar wonen ze in Perth. Ze vinden het geweldig. Ze weten ook alles van de omgeving. Het zijn dan ook al vrij oude mensen, ik schat ergens achter in de zeventig, als het niet in de tachtig is. We hebben de afgelopen weken steeds geweldig weer gehad. Veel zon, 1 dag bewolking. Kortom korte broeken weer. Maar vanavond kwam er een donkere lucht aanzetten en de camphost verwacht regen. Dus we hebben alle stoelen en tafel al ingepakt. Zo kunnen we morgenochtend ook op tijd gaan rijden, weer richting het zuiden. Morgen proberen we in Coral Bay dit verhaal en foto’s weer op de weblog te plaatsen. Om tien uur gestopt met schrijven van dit verhaal, gaan nu slapen.