Alice Springs verlaten...

Het is maandagavond 13 juli als ik dit schrijf, ik zit in de auto op een bushcamping vlakbij Kings Canyon, de kinderen net naar bed. Het is behoorlijk koud, dus met kleren aan in de slaapzak. Maar goed even terug in de tijd: ons laatste berichtje is alweer bijna een week geleden. We hebben goede vluchten gehad en zijn dinsdagmiddag in Alice Springs aangekomen. Daar in een familiecabin in echte bedden overnacht. Fons is woensdagmorgen 8 juli de 4WD gaan ophalen. Die zat al helemaal vol met spullen en toen moest onze bagage er nog in. Dus dat was meteen al boven op het dak binden van de tassen. We hebben meteen in Alice Springs een camping opgezocht: MacDonnell Range Holiday Park (Big4 camping). Toen we een plekje zochten op de camping is Bart lelijk gevallen en had een gat in z’n knie. Het was meteen duidelijk dat een pleister niet afdoende was, dus na ingecheckt te hebben zijn we gelijk naar the emergency post van het ziekenhuis gereden. Daar is zijn ‘winkelhaak’ gelijmd. Dikke pech voor Bart. (Vandaag loopt hij voor het eerst weer enigszins goed.) Weer op de camping hebben we ons geïnstalleerd, gekookt etc. Het was die nacht, toen we voor het eerst in de tent sliepen (de vrouwen in de tent op de grond en de mannen in de tent op het dak) echt ontzettend koud. Ik heb dan ook erg slecht geslapen, was enigszins in paniek van vermoeidheid, onbekendheid, bezorgdheid (wat doen we onze kinderen aan om hier naar toe te gaan, ze lusten niks en het is koud). Maar gelukkig ging het de nachten daarna zeer goed en was het niet zo koud meer. We zijn donderdag de stad in geweest. Boodschappen gedaan, de externe harde schijf laten repareren, die was al stuk en een onderdeel van mijn camera-statief besteld, die ben ik vergeten. En naar de Information center geweest. Dus rustig aan gedaan. Vrijdag zijn we naar de West MacDonnell Nationaal Park geweest. Daar in Simpsons Gap (mooie kloof met een mooi meertje, waar je in de zomer kunt zwemmen) onze eerste walibi’s gezien. En daarna naar Standly Chasm. Eveneens een kloof, en wanneer de zon er door schijnt heb je mooie kleurschakeringen. Maar door de mensenmassa was daar het wonderschone een beetje vanaf. ’s Middags op tijd weer op de camping en de meiden nog weer even naar het ‘ijskoude’ zwembad. Zaterdag naar de Camel Cup: kamelenrace. Dat is een grote happening in Alice Springs. Met van alles te doen. Daarna naar RFDS (Royal Flying Docters Service) waar we een film hebben bekeken en uitleg hebben gekregen over hoe het in z’n werk gaat. Ook nu hoorden we weer dat Nederland 1 van de 15 landen is, die een soort overeenkomst heeft, zodat wij niet niet hoeven te betalen voor medische zorg. Voor Bart in het ziekenhuis hoefden we ook niks te betalen. En wanneer we de flying doc tors in de Tamani Desert nog nodig zullen hebben is dat ook gratis. Daarom hebben we ook al vast een donatie gedaan. Hoeven we ons dan niet schuldig te voelen. En gisteren (zondag ) hebben we Anzac Hill beklommen, alwaar we een mooi uitzicht over de stad hadden en daarna naar the Railstation, waar Fons diverse foto’s heeft genomen. The Ghan ( trein die van Adelaide helemaal naar Darwin rijdt en weer terug natuurlijk) stond net op het perron, dus daar konden we ook mooi foto’s van nemen. Daarna zijn we naar Desert Park gereden. Een super mooi aangelegd park, waar de diverse landschappen van the Red Centre in het klein zijn weergegeven. Met emoe’s, kangaroe’s, veel vogels, een film gezien, en een vogelshow. Vanmorgen dus naar Kings Creek Station, een camping 35 km voor Kings Canyon gereden (ongeveer 300 km). Waarvan 99 km over dirt road, dus met de 4wd aan. Super spannend natuurlijk. Ook Bart en de meiden (incl. mijzelf) mochten even rijden. Heerlijk midden in de bush geluncht, met vers gezette koffie en broodjes. Doodse stilte en in dat half uur dat we er stonden, waren er twee auto’s voorbijgekomen. Vanavond heerlijk kampvuurtje op deze bush camping. Zoals jullie kunnen lezen lijkt het of we het erg druk hebben gehad. Maar dat is nog niet alles. We hadden ondertussen al aardig wat mensen ontmoet. Eerst al in het vliegtuig van Singapore naar Perth, een stel uit Tasmania, waar we zeker langs moeten komen als we in de buurt zijn en hebben we een kaartje gekregen. Op de camping in Alice Springs een stel uit Flinders Rangers, waar we ook al hebben koffie gedronken over en weer en die we ook zeker moeten opzoeken wanneer we er zijn. Dan een stel uit een plaatsje vlakbij Melbourne. Hij is in 1971 met zijn ouders naar Australie geëmigreerd, dus hij kan nederlands spreken, want dat doet hij nog met z’n moeder die naast hem woont. En dan nog een nederlands stel uit Nijmegen, dat 4 jaar geleden naar Adelaide is verhuisd. Dit stel heeft een zoon van tien jaar, dus Bart en de meiden hebben lekker met hem kunnen spelen. Al met al was het nog druk met over en weer koffiedrinken en ’s avonds voor een VB. En aan het eind van onze reis (november/december) als ons geld op is, kunnen we bij heel wat bekenden wat te eten en drinken halen. Wanneer we eventueel al deze mensen gaan op zoeken.
Het is wintervakantie voor veel mensen en die trekken naar het warmere noorden vanuit Zuid-Australie voor vakantie. Dus het was/is druk op de campings. De kinderen vermaken zich verder prima. Bart soms wat minder. Vind het ook allemaal wat spannend. We kunnen al aardig de dingen in de supermarkt kopen, die zij ook lusten.
Nu duik ik met m’n kleren aan m’n slaapzak in. Wel lekker makkelijk, dat scheelt weer aan- en uitkleden.