Litchfield Nat. Park, Kakadu Nat. Park, Mt. Isa

Woensdag 16 september
's Morgens op onze camping Howard Springs (30 km ten zuiden van Darwin) gedouched en ontbeten. En om 9.00 uur naar de Crocodylus Park in Darwin gereden. We konden om tien uur meteen mee met de rondleiding langs de krokodillen. Krokodillen werden gevoerd, ze springen dan hoog uit het water om het vlees te bemachtigen. Ook de kinderen mochten een stok vasthouden en de krokodillen vlees geven. De krokodil van Bart sprong heel erg ver het water uit. Aan het eind van de rondleiding konden we nog een baby krokodil vasthouden voor de foto. Dat was wel spannend. Gelukkig waren hun snuitjes dicht getaped. Daarna de rest van de dieren in de kleine dierentuin gezien. Maar wanneer je dat vergelijkt met de dierentuin in Emmen, dan valt het wel wat tegen. Hier hebben we nu wel de soutern cassowary vogel van dichtbij gezien en ook de bush stone-curlew, die we alleen in het donker op de camping hadden gezien. Van de meeste dieren, maar 1 of 2 exemplaren. Toen bij de Mac koffie gedronken met lekkere donuts, mudcakes (chocoladecakejes) en cup-cakes. Daar ook het weblog verhaal en enige foto's op internet gezet. Om kwart over twee naar de Aquascene in Darwin, daar konden we aan de rand van de zee vissen voeren. Er stonden kratten met plakjes brood en de vissen zwommen zo tussen je benen door. Echt honderden vissen. Ene dr. Gulles is daar jaren geleden begonnen met zijn overgebleven brood in het water te gooien en nu wordt dat nog altijd gedaan en flink geld aan verdiend. Ik hoop dat het wel naar een goed doel gaat. Het was wel weer erg erg warm, dus daarna weer gauw naar de camping voor een frisse duik in het water. Een scholierenband, die de hele week op de camping verbleef om voorstellingen te geven op de basisscholen en voorgezetonderwijs in Darwin, gaf begin van de avond nog een voorstelling. Heel erg leuk. Om zes uur gaan koken, half zeven eten. Kinderen nog knutselen en ik 1 was gedraaid. Om half negen – negen uur naar bed. Met airco en blower goed koel te houden.

Donderdag 17 september
Na de gebruikelijke ochtendrituelen bij de receptie nog even de laatste foto's op internet gezet. Toen nog wat buren op de koffie. Een nederlands echtpaar vanuit Brisbane, die 50 jaar geleden met gezin naar hier zijn geemigreerd. Toen alles snel ingepakt en om 10.10 uur vertrokken van de camping. Bij Woolworth's boodschappen gedaan en toen naar Litchfield National Park. In Litchfield zijn diverse watervallen ed. te bekijken. Ongeveer een uur rijden. Daar waren we even over twaalven. Direct op de camping bij de Wangi Falls de camper neergezet. Broodje gegeten en toen de hele middag bij de Wangi Falls in het meertje gezwommen. Hier zagen we nog een grote leguaan op een muurtje bij het water zitten. Ook heb ik een blauwe kookaburra gezien toen ik even terug naar de camper liep. Er kwamen wel veel mensen naar de falls om een verfrissende duik te halen. Om vijf uur naar de camper. Gegeten en gedouched. Vlakbij was een wallibi met jong in buidel aan het eten in de bosjes. Kinderen weer lekker geplakt en geknipt. In de camper heel erg warm zonder airco of blower. Ik heb beneden op Bart z'n bed geslapen. Maar het is erg heet, met zo'n 36 graden.

Vrijdag 18 september
's Morgens om half acht wakker. Laat in slaap gevallen. Na ontbijt naar de tin mine gereden, maar die was gesloten. We hebben Walker Creek overgeslagen, maar zijn naar Grenant Creek gereden en vandaar naar de Tjaetaba Falls gelopen. Een tocht van 1,5 km heen. Een goed half uur lopen, daar kon je boven de waterval (dus voor dat het water naar beneden valt) zwemmen in een pooltje. Daar lekker een uurtje gezwommen, en in het water gesprongen. We hadden het rijk helemaal voor onszelf alleen. Om half twaalf waren we weer beneden. Alweer warm en bezweet. Nog even bij Tolmer Falls gekeken (een kwartiertje rijden verder). En toen naar Buley Rock Poole. Daar waren cascades (diverse watervalletjes en poeltjes achter elkaar). Waar we lekker hebben gezwommen. Daarna in de camper gelunched en verder gereden (6 km) naar de Florence Falls. Daar naar toegelopen. We moesten een trap van 134 treden af. Gelukkig het laatste stukje onder bomen door. En daar konden we weer een verfrissende duik nemen in het water. Om drie uur zijn we weggereden uit Litchfield Nat. Park en richting Kakadu Nat. Park gereden. We zijn om vijf uur op een rest area 1 km voor de Window of the Wetland aangekomen. Een heerlijk fris windje en uitzicht op de wetlands (moeras) met witte reigers en ganzen. Dat zou een lekkere koele nacht kunnen worden, met dit windje. Ik had net het eten buiten (op picknickplek) neergezet en dan zit Fons in 1x onder de muggen. Hij wrijft over z'n arm en zit onder het bloed. Dus we vluchten als de wiedeweerga de camper in. Wel tientallen muggen meememend, dus eerst op muggenjacht. Wanneer we bijna klaar zijn met eten, gaat de telefoon. Saskia (mijn zus) belt op. Ze was ons laatste weblog verhaal aan het lezen en moest even bellen. Dat was een welkom belletje. De hele avond nog bezig geweest met muggen vangen. En het was niet zo erg koel meer in de camper. Dus dat werd weer een nacht afzien. Om 2.00 uur weer door de camper met de electrische vliegenmepper (waarvan we gelukkig 2 uit Nederland hebben meegenomen, want hier zie je ze niet en een hele camperinterieur onder de bloedvlekken is ook niks) en nog weer een tiental muggen gedood.

Zaterdag 19 september
Om tien over half zeven al naar Fog dam gereden (8km). Op de dam (een soort van pier de wetlands in) mocht je nu niet wandelen, in verband met een gesignaleerde zoutwater-krokodil. Gelukkig mocht je er wel met de auto op en we hebben mooie vogels gezien, waaronder diverse brolga's. Dat zijn grote grijze vogels. Ondertussen wel een uur doorgebracht. Daarna doorgereden naar de Adelaide River Jumping Crocodile. We moesten voor het hek nog even wachten, dus hebben we ondertussen even ontbeten. Om 9.00 uur met de tour mee. Het was niet druk, nog 7 andere mensen aan boord. We hadden eerst het idee dat we geen krokodil zouden zien, want de gids verontschuldigde zich steeds dat er op bepaalde plekjes geen krokodil was vandaag. Maar uiteindelijk hebben we er vijf gezien (vier gevoerd) en dat was wel spectaculair. Ze kwamen wel heel erg dichtbij, tegen de boot aan. Ook roofvogels en een zee-arend gevoerd, door stukjes vlees de lucht in te gooien. Om half elf reden we weg, hebben een informatiecentrum Windows of the Wetlands bekeken en toen Kakadu National Park in. Maar ik was al bekaf, want het is ontzettend heet. Om twee uur waren we bij de visitor centre om info om aboriginal rotstekeningen en watervallen te bekijken, maar we rijden meteen naar een camping in Cooinda (met stroom) met zwembad. In de schaduw is het 37 graden. In de camper de airco meteen bij aankomst aangezet. Na een broodje gaan we gelijk naar het zwembad. We komen tot de conclusie dat we zo snel mogelijk naar het oosten (de kust) gaan rijden, en niet lang hier blijven. We zijn echte kikkerland-mensen en in deze hitte functioneren we echt niet. Ik ben alleen maar sjacherijnig. En voor de kinderen (en mezelf) is een stukje lopen in de warmte al te veel. 's Avonds hebben we buiten bij het restaurant naast de camping heerlijk gegeten. Fons en ik hadden barramundi (mensen komen van zuid Australie naar het noorden vliegen om de barramundi te eten en ook zelf te vangen: ze houden hier erg van vissen), Bart en Eline hadden frietjes en Marelijn lasagne. We hebben heerlijk gesmuld en nog als toetje: banana split. Echt goed verzorgd allemaal. Op tijd naar bed en heerlijk geslapen met de airco aan.

Zondag 20 september
Op gestaan en ontbeten. Om 9.00 uur begonnen met wandeling van 1,8 km naar Yellow Waters. Maar eigenlijk is het al te warm. Vanaf een boardwalk/wandelpad boven het moeras kun je de vogels ed bekijken. We zien ook een waterbuffel en een zee-arend. Toen weer terug met een appeltje in de hand. Iedereen bekaf en warm, dus gelijk weer in het zwembad. Daar de hele dag gelegen, gelezen en de kinderen mn gezwommen. We zijn daar tot vijf uur gebleven. Wanneer ik tussendoor even naar de camper loop is het wel 40 graden op de camping. Voor het avondeten heb ik de haren van Fons en Bart nog even geknipt, dat was wel weer nodig en wel lekker met die hitte. We hebben 's avonds worstjes voor de kinderen en Fons wilde nog graag weer barramundi eten en heeft die opgehaald met nog frietjes. Dus dat was weer een smulpartij.

Maandag 21 september
Na toiletbezoek, water bijvullen en diesel tanken vertrekken we om 7.10 uur van de camping en verlaten we Kakadu National Park voor een tocht van 350 km naar Bitter Springs (Mattaranka). We hebben weinig of niks gezien van Kakadu, maar het trok ons ook niet erg en het was te warm. Wanneer we onderweg zijn verteld Fons nog even dat hij gisteravond achter onze camper nog een bruin/zwarte slang heeft gezien. Hij had het maar niet verteld, want dan zouden we te bang zijn geworden. En dat is maar goed ook. In Pine Creek (na 150 km) hebben we vers brood gehaald en ontbeten. In Katherine hebben we boodschappen gedaan voor vier dagen (voor de rit van 2086 km naar Townsville aan de oostkust). Maar we hebben eerst nog in Mattaranka bij een riviertje Bitter Springs gezwommen. Het is warm water dat uit de grond omhoog komt. En is kristalhelder, maar het stinkt wel naar rotte eieren. Daar kun je met duikbril en snorkel heel ver onder water kijken. De mannen zijn op zoek gegaan naar schildpadden, die zouden hier moeten zitten. Na de lunch gaan Bart, Marelijn en ik nog weer even het water in.Je kunt op een plek het water in gaan en je mee laten nemen door de stroming en dan bij een bruggetje er weer uit gaan en dan weer een stukje terug lopen. En toen heeft Bart een schildpad gezien. Jammergenoeg maar even. We wilden eigenlijk in Mattaranka overnachten maar zijn 's middags doorgereden tot kwart over zes naar de afslag naar Newcastle Waters. Daar op een rest area gestaan. Totaal vandaag 700 km gereden. Rijst met kip sate gemaakt en kinderen nog een filmpje bekeken. Het is bloedheet in de camper zonder stroom, dus airco, maar gelukkig koelt het in de nacht wat af met een windje tot 25 graden 's morgens. Gelukkig geen muggen hier..

Dinsdag 22 september
Om 6.15 uur vertrekken we weer. Voor ons zijn al diverse mensen nog vroeger dan ons vertrokken van de rest area. Na 25 km moeten we tanken in Elliot, maar jammergenoeg is het station pas om 7 uur open. Maar Fons wil geen risico nemen en we blijven wachten. Onderweg nu schrijf ik weer even het verhaal verder. Dat is beter dan gistermiddag in de auto in de warmte.Om kwart over negen kwamen we in Three Ways aan, daar hebben we ontbeten, na brood te hebben gekocht. Om 10 over 10 vertrekken we weer en dan slaan we linksaf richting het oosten. De Barkley Highway. Bij Barkley Homestead getankt en wat gedronken om over kwart voor 1 weer verder gereden. Nog 460 km te gaan naar Mount Isa. Om drie uur waren we aan de grens tussen Northern Territory en Queensland. Daar hebben we broodje gegeten en foto's gemaakt. Nu hebben we weer een half uur extra tijdsverschil. Dus met Nederland hebben wij het nu 8 uur vroeger. Bij Comoonweal getankt en moest Fons even op de foto met 5 andere joekels (zie de foto). Onderweg honderden kilometers met alleen maar geel droog gras, zover je kunt kijken. Dan weer honderden kilometers met lage bossages en lage bomen. Veel vogels en koeien. Af en toe struiken in bloei bv de hibiscus. We zijn gestopt 50 km voor Mt Isa en om 17.15 uur de camper op de WWII Airstrip rest area de camper neergezet. Nog erg warm, maar met wind. Macaroni buiten gegeten. Geen muggen gelukkig. Totaal vandaag 838 km gereden.

Woensdag 23 september
's Nachts is het afgekoel, gelukkig. Met een fris windje door de camper was het goed slapen. Om 7.00 uur was het 22 graden in de camper. Om 7.15 uur vertrokken naar Mt Isa. Daar wat rondgereden, brood gehaald, en ventilator op 12 volt gekocht en ontbeten op parkeerplaats van Mac. Dan konden we nog even email checken en beantwoorden. De klas van Bart had een emailtje gestuurd. Erg leuk. Toen naar het Fossielen museum gereden en rondgekeken. En nog in een ondergronds ziekenhuis geweest. In de Tweede Wereldoorlog werd Darwin gebombardeerd door de Japanners. In Mt. Isa waren ze ook bang voor bombardementen vanwege de mijnbouw (ijzer, tin, koper, beetje goud) en hebben ze in 1942 in 15 maanden tijd een ondergronds ziekenhuis gegraven. Het ziekenhuis is nooit in gebruik genomen. Het was niet nodig aangezien de Japanners niet voldoende brandstof hadden om weer terug te vliegen. (Al had dat geen reden hoeven zijn, wanneer je aan de kamikaze-vluchten denkt.) Na 50 jaar is het weer gerestaureerd en zijn spullen weer teruggezet en nu is het 7 jaar open als museum. Het was erg leuk.
Daarna zijn we naar de Big4 Argylle Tourist Park gereden en een plaatsje gezocht. Ik ben helemaal gelukkig met deze temperatuur en heerlijk zon en fris windje. Nu kun je tenminste weer normaal functioneren. Lekker twee wassen gedraaid en broodje gegeten. Foto's op de laptop gezet en uitgezocht en kinderen nog even met Fons naar het erg koude zwembad. We hebben ons ook aangemeld bij Net4-internet voor $ 55,- en dan kunnen we de komende 12 maanden 10 uur per maand internetten. Dat moet voor de komende tijd wel voldoende zijn. We moeten dan natuurlijk wel op een Big4 camping staan, maar daar hebben we al een membership kaart bij. Dus ook elke keer 10% korting. En we hebben natuurlijk de gratis internet bij de Mac nog natuurlijk. Maar nu kun je tenminste vanuit je luie stoel op de camping je ding doen op internet. Kinderen zijn weer aan het knutselen en de paarden, die naast het campingveld lopen, gras aan het voeren. Na het eten heb ik de lessen weer voorbereid, want die gaan morgen weer beginnen. We hebben nu 7 lesdagen gemist door de warmte, dus we moeten wel wat inhalen.

Donderdag 24 september
Vannacht zeer slecht geslapen, aangezien Eline steeds moest huilen van de pijn in haar benen. Ze heeft last van groeipijnen. Erg vervelend. Maar goed, dat hoort erbij. Bart heeft er ook veel last van gehad en ik kan het zelf ook nog wel herinneren. Ook hadden we het koud onder onze te dunne lakens. Dus vanavond de dekbedjes er maar weer op. Na ontbijt en lessen zijn we Mount Isa ingereden en hebben daar bij een Family Fun Park lekker gezeten en de kinderen gespeeld. Allerlei beweegbare speeltoestellen en waterspuit dingen. Heel erg leuk. Daar broodje gegeten en om drie uur zijn we de stad ingegaan. Bij een officecenter hebben we de taal/spelling-toets resultaten laten scannen. Dan kan ik die naar de Wereldschool doormailen. De kinderen hebben eindelijk bij de K-mart op de speelgoedafdeling hun speelgoed kunnen kopen. Bart een caster-board (een soort van skateboard, maar dan met twee wielen) en de meiden een baan met 'kamers' waar je kleine caviaatjes in kan laten lopen. Ze maken geluidjes en bewegen zichzelf voort. Je kunt nog vele verschillende onderdelen erbij kopen. Dus dat zal in de komende maanden nog wel gebeuren. Het is hier een hype. Ze hadden het als reclame op de televisie gezien. Bart is nu steeds aan het oefenen bij de dames en heren doucheruimtes en het gaat al aardig goed. Fons is aan het koken: heerlijk. Morgen gaan we na de lessen verder naar het oosten naar een Nationaal Park zo'n 550 km verderop. En daar willen we weer een paar dagen blijven als het daar mooi en goed van temperatuur is.