Townsville, Magnetic Island, Airlie Beach

Morgenochtend (dinsdag 6 oktober) na de lessen vertrekken we naar Blackdown Tableland National Park, maar jullie lezen verder vanaf het moment dat we nog in Mount Isa zijn. Dat lijkt al weer een lange tijd geleden.

Vrijdag 25 september
Na douche, ontbijt en lessen zijn we om 10.15 uur vertrokken van de camping in Mt. Isa. Boodschappen gedaan, getankt, gepind en toen om 11.00 uur op weg naar Porcupine Nat. Park (587 km). Onderweg heuvel-bergachtig met struiken/lage bomen. Veel sprinkhanen in de lucht. Hele zwermen. Ook zagen we cowboys op paarden koeien voortdrijven (net als in de film Australia). Fons had 2 gallah's (grijs/roze vogels) tegen de auto gehad: veren alom. Later weer hele vlakten met droog gras en struiken. Met honderden sprinkhanen die overvliegen. Diverse zitten op de voorkant van onze auto, wel 5-10 cm groot.Onderweg in Richmond horen we dat in Townsville, morgen (zaterdag) een Airshow is. Met Amerikaanse vliegtuigen en stuntvliegtuigen. Dus we wijzigen onze plannen en rijden door naar de kust (dus niet naar Porcupine Nat. Park). Aan het eind van de dag gaan we toch iets eerder stoppen, omdat het donker is en we net drie kangaroe's op de weg hadden. Dus we stranden in een gehuchtje Torrens Creek. We hebben om 19.00 uur de camper in een zijstraatje gezet. Naast een autosloperij. Broodje hamburger gemaakt, filmpje en om half negen naar bed. Totaal 610 km gereden.

Zaterdag 26 september
Om half zeven vertrokken na een goede nacht slapen. 292 kilometer te gaan naar Townsville. In Charter Towers bij de Mac een broodje en cornflakes gegeten en koffie gehaald. Om 9.00 uur weer verder gereden na een reservering te hebben gemaakt op een Big4-camping in Townsville. Volgens de krant verwachten ze 80.000 mensen bij de Airshow. Maar het is nog afwachten of alles door kan gaan, vanwege het vele stof en rook (door bosbranden) in de lucht. Ook hier hebben ze er last van, maar niet zoveel als in Sydney het geval was. In Townsville gelijk naar de camping gegaan en gedouched en toen naar een bushalte gelopen en met de bus naar “Het Strand”. Zo heet de boulevard daar. Al heel veel mensen, muziek, eettentjes. Om half twee komen de eerste vliegtuigen over. Dit duurt tot half zes. De kinderen zwemmen ondertussen nog in de zee. Het is een zeer mooie show, met name de Thunderbirds van de Amerikanen zijn geweldig. We ontmoeten daar een Nederlandse man met z'n drie kinderen, die in Townsville woont, en worden uitgenodigd voor een borrel en blijven uiteindelijk ook eten. Heel erg gezellig, lekker en gastvrij. Om half negen nemen we een taxi naar de camping.

Zondag 27 september
Lekker laat opgestaan na een goede nachtrust: om half acht. De hele morgen wat aangerommeld. Maar we hadden op deze camping gratis onbeperkt inernet, dus we hebben emails bijgewerkt, nieuws gelezen, voor de zaak dingen geregeld en voor school weer dingen op een rijtje gezet. De kinderen hebben lekker in het zwembad gespeeld. Eind van de dag lekker gegeten en filmpje gekeken.

Maandag 28 september
Na ontbijt en lessen zijn we om kwart over tien vertrokken van de camping. Bij de Ferry (haven) geinformeerd naar de prijzen om over te varen naar het eiland Magnetic Island. We checken nog even of er ruimte is op de enige camping op het eiland en besluiten dan om meteen de boot van half een te nemen. We hebben nog even tijd om in de stad boodschappen in te slaan. Het is 20 minuten varen. Op de camping zoeken we een leuk schaduwrijk plekje uit. Op de camping vliegen veel gekleurde rainbow lorikeets en zien we 4 bush stone-curlews met twee jongen. 's Middags nog even naar het strand gelopen (200 meter, Horseshoe Bay). Daar drie nederlandse meiden (in Groningen afgestudeerd) gesproken die Australie rondreizen. Heel gezellig met elkaar gesproken te hebben. Ook weblog/email uitgewisseld. Daarna weer naar de camper, gegeten en kinderen nog wat schoolwerk gedaan wat 's morgens niet gelukt is. Bart Brandaan en Marelijn nog schrijven.

Dinsdag 29 september
Vanmorgen op de camper een mega grote spin met langharige poten. Uiteindelijk is ie verdwenen onder de motorkap en hebben we hem niet meer gezien. Na ontbijt en school naar het zwembad op de campng. Toen broodje gegeten en naar het strand. Om half vier hebben de kinderen een ritje achter een speedboot gemaakt. Met z'n drieen in een soort van rubber speedboot. Super leuk. 's Avonds lekker indonesisch gegeten (ik heb me laten inspireren door Jan uit Townsville) en toen zijn de kinderen een filmpje gaan kijken. Maar dan wordt er aan de camper geklopt, met de vraag of we al wilde koala's hebben gezien, want er zit er een in een boom op de camping. Dus met zaklamp op pad. Superleuk om 'm in het wild te zien. Toen de kinderen later op bed lagen, kwam Fons buiten nog andere dieren tegen. Een beet 'm in de teen en vloog toen de boom in. We maken Bart en Marelijn er wakker voor om ze nog even te zien, maar de volgende dag kan Bart zich niet meer herinneren dat ie uit bed gehaald is. Later bleken dit possums te zijn. Die elke avond over de camping struinen. Het is zo al met al een hele dierentuin op de camping, want ook wallibi's hebben we zien lopen en kookaburra's.

Woensdag 30 september
Na ontbijt en lessen weer naar zwembad. Het is deze dagen zo rond de 29 graden in de schaduw. Maar een aardig koel windje van zee. Na de lunch zijn we naar de paardenmanege gereden, want Marelijn en ik hebben een paardenrit van twee uur gepland. Marelijn heeft op een kleine vos gereden: Striker en ik reed op Danny. We waren met een grote groep van zo'n 12 paarden. We reden door het bos en later op het strand. Daar werden de paarden afgezadeld en konden wij ons ontkleden. En mochten we in zwemkleding op de paarden de zee in. Super. Ook wel spannend. Daar kunstjes gedaan. Op het paard rondje draaien (dus achterstevoren zitten en dan weer verder draaien) en ook op het paard staan. Het is ons allebei gelukt. Hartstikke goed ook van Marelijn. Op terugweg ook stuk in draf. En dat ging me aardig goed af, al zeg ik het zelf. Fons, Bart en Eline zijn ook bij ons wezen kijken op het strand. Om vijf uur waren we terug. Op de camping even snel gedouched en toen naar het Fort gereden. Daar naar boven gewandeld en onderweg een koala-beer met jong in de boom gezien. Dus nog een keer een wilde koala beer gespot. Super. Toen naar de pizzeria. Daar lekker gegeten en toen naar de Toad races ofwel paddenraces gereden. Grote padden (zo groot als Fons' hand) worden midden in een cirkel in een plexi-glazen bak gezet. Je kunt op ze wedden, welke pad het snelst buiten de cirkel springt. Wie wint krijgt het ingezette geld uitgekeerd (minus je eigen ingezette bedrag, dat gaat naar een goed doel) en moet je de pad kussen. Het was wel grappig om te zien. Het lijkt wel of we heel veel hebben afgereden, maar de afstanden zijn niet groot. Het eiland heeft de vorm van een driehoek en is ongeveer 12 bij 12 bij 12 km. Maar wel veel bergen en er zijn verschillende wandelpaden, maar die hebben wij niet gelopen. Alleen die naar het Fort.
Om kwart over negen waren we weer op de camping. Fons z'n moeder had nog even gebeld. En ik had gezien dan mijn ouders nog gebeld hadden, dus die hebben we ook nog even gesproken. De kinderen hebben toen nog possums gevoerd en geaaid. Ze waren met name in de campkitchen. Eline sliep al. Ze hadden ook nog wallibi's gezien.

Donderdag 1 oktober
We slapen hier vrij goed, omdat het 's avonds heerlijk afkoelt. Maar de vogels maken 's nachts en 's morgens zoveel herrie. Met name de kookaburra's en de curlews (met hun jammerende geluid) kunnen er wat van. Wanneer ik deze morgen de vouwgordijnen omhoog doe, zie ik tot mijn schrik, dat er een wallibi op z'n kop aan de houten schutting achter onze camper hangt. Hij zit vast met een achterpoot. Fons krijgt 'm zo niet los, dus hij breekt een stuk van de schuttingplank af en trekt de wallibi aan z'n staart omhoog. En krijgt 'm zo los. Deze blijft verdwaasd liggen tegen de schutting. Ik zag net een verzorgster (van het kleine wildlife-parkje van de camping) lopen en die hebben we gewaarschuwd. Samen met een collega vangt ze de wallibi in een zak. Later op de dag horen we dat de dierenarts 'm heeft meegenomen om te bekijken. Wat een opschudding in de vroege ochtend. Na ontbijt en lessen lekker wat klusjes doen: broek naaien, wasjes doen, brood halen. Wel lekker om een extra nachtje te blijven. Na de lunch naar Florence Bay gereden en daar lekker gezwommen. Na eten en possums voeren/aaien/fotograferen op tijd naar bed.

Vrijdag 2 oktober
Na ontbijt hebben Bart en Marelijn een rekentoets. Eline is nu buiten aan het werkjes doen. Bart heeft ook nog een topo-toets van Groningen. Helemaal foutloos gemaakt. Super. En dat terwijl we met de toetsen bezig zijn nog bezoek krijgen van een stuk of tien lorikeets, die natuurlijk nog even gevoerd moeten worden. Om tien uur van de camping afgegaan. Bij de receptie spreken we dezelfde verzorgster nog even en vragen hoe het is afgelopen met de wallibi. Maar ze zegt dat ze 'm hebben laten inslapen, want z'n achterpoot was gebroken. Het duurt te lang voor een achterpoot helemaal genezen is. En omdat het een wilde wallibi is kunnen ze 'm ook niet zo lang in een hokje houden. Wanneer het z'n voorpootje was geweest hadden ze 'm een kans gegeven. Dat was wel even heel zielig. Maar beter zo, dan dat ie op z'n kop aan de schutting was overleden. Toen hebben we bij Picnic Bay wat rondgekeken en uiteindelijk bij Alma Bay lekker gelunched en in speeltuin gespeeld en gezwommen tot half drie. Toen zijn we naar de haven gereden en in de rij gaan staan voor de boot van half vier. Wanneer we in Townsville aankomen doen we gelijk boodschappen en gaan bij de McDonalds eten, dan rijden we gelijk door naar dezelfde Big4 camping waar we vorig weekend ook hebben gestaan. Lekker op tijd naar bed.

Zaterdag 3 oktober
De kinderen hebben voor tien uur nog even gezwommen en we hebben wat email afgehandeld. Om tien uur rijden we weg naar Airlie Beach. We hebben nog heel lang getwijfeld waar we nou naar toe zouden gaan. Nog naar het noorden (waar het toch nog 's nachts warm blijft en zonder airco ofwel stroom is het dan niet lang vol te houden en we willen weer eens gratis gaan staan) of toch naar het zuiden. En we hebben dus voor het laatste gekozen. In Airlie Beach hebben we de Airlie Cove Resort uitgekozen. En gaan eind van de dag nog even naar het zwembad na 285 km gereden te hebben. Maar wanneer we daar even zitten dan begint het te kriebelen. Een soort kriebelen wat me heel bekend voor komt. Met name op de tennisbaan: MIETSEN???!!! Hoe is het mogelijk. Jawel, we horen dat die 's avonds uit de mangroven komen opzetten. Dan denk je dat je er van af bent en dan bestaan ze hier ook. Dus dat is insmeren met het avondeten. Kinderen lekker op tijd naar bed. Hier lopen overigens vreemde vogels rond: kalkoenen met rode koppen en gele sjaal om. Ook moeten hier possums en echidna's zijn. Maar we hebben alleen een possum gezien.

Zondag 4 oktober
Eline heeft ons enigszins uit de slaap gehouden. Ze moet steeds huilen, m.n. gewoon in haar slaap. We worden er behoorlijk geirriteerd van. Maar met op staan heeft ze een hele zere dikke keel. Na het ontbijt gaan we op zoek naar een supermarkt om een taart te kopen. We besluiten uiteindelijk een lege cake bodem te kopen en die te versieren. Dan willen we naar het strand rijden, maar het is hier nagenoeg niet mogelijk aan het strand te zwemmen. We hebben wel een strandje gezien, maar daar zwom niemand. Maar wel was een lagoon gemaakt aan de zee. Een heel groot zwembad met zand en grond er omheen. En 's morgens om tien uur was het er al druk. Daar hebben we lekker de taart opgegeten ter ere van het feit dat we precies op de helft van onze reis zijn. Drie maanden voorbij... nog drie maanden te gaan. Het lijkt ontzettend lang. Verder de hele dag hier door gebracht. 's Avonds lekker spaghetti gegeten en op tijd naar bed.

Maandag 5 oktober
Na weer een onrustige nacht (maar ook buurkinderen zijn aan het brullen 's nachts) moeten we er op tijd uit. Vandaag geen school, maar schoolreisje. We worden op 8.15 uur opgehaald bij de receptie voor een boottocht naar de Whitsunday Islands. Mooie stranden, lekker snorkelen. We vertrekken met de boot om negen uur. Na een uur en kwartier varen, stappen we over in klein bootje en worden we aan land gezet voor een bushwalk naar een uitzichtpunt over the Whitehaven beach. Schitterend wit zand. Dan varen we verder en nu mogen we zelf op het strand lekker zwemmen, snorkelen en lunchen. Heerlijke aussie-barbeque. Russell en Dave, twee tropische leguanen, komen ons nog even begroeten. Om twee uur vertrekken we naar een andere plek om te snorkelen. Heel erg mooie vissen en koralen. Gigantisch grote vissen zwemmen er rond. Een was zeker wel 1,50 meter lang en dan ook nog heel hoog. We hadden voor deze dag een onderwatercamera gekocht, waarvan de foto's ook op cd worden gebrand. Dus als ze gelukt zijn, zullen jullie die nog wel op de weblog zien. Bart en Marelijn hebben ook nog even gesnorkeld, maar die zijn even later bij Eline in het kleine bootje met glasbodem gestapt. Dus die konden ook alle vissen zien en natuurlijk weer voeren. Precies waar mama en papa zwemmen. Dus wij zaten weer tussen de vissen. Nu voelde ik dat ik door 1 vis werd gebeten. Dacht dat ik een brokje was. Om vier uur zijn we weer naar Airlie Beach gevaren, daar waren we om vijf uur. En om half zes weer op de camping. Daar lekker fruit gegeten als avondeten. Kinderen lekker filmpje. Morgen weer naar school en 's middags weer een stukje rijden naar het zuiden, meer het binnenland weer in.