Kangaroo Island, Laura en aankomst Adelaide

We zijn op dit moment bij Peter, Christine en Luke in Adelaide. En maandag gaan we naar the Grampians. Maar jullie lezen nu eerst onze avonturen op Kangaroo Island.

Woensdag 9 december

Om half zeven rijden we weg van de camping. En na drie kwartier zijn we al in Cape Jervis, vanwaar de ferry naar Kangaroo Island (KI) vertrekt. Daar komen de kinderen uit hun bed en gaan we ontbijten. Om negen uur vertrekt de boot en om 9.55 uur zijn we op KI. Het is 16 km varen. Het eiland is 150 km lang en 30 km breed. We rijden eerst naar American River, maar rijden ook weer weg. Het plekje sprak ons niet aan. Dus we rijden naar Kingscote Nepean Bay Tourist Park (vlak aan zee). Na de lunch beginnen we met de lessen tot half vier en dan lopen we de 3 km naar Kingscote. Over het strand, we vinden heel veel mooie grote schelpen. We gaan eerst even naar de bibliotheek waar gratis internet is en mail de taaltoets resultaten van de kinderen naar de Wereldschool. Tevens moesten de nieuwste foto's nog even goed met de weblog gelinkt worden. Dan lopen we naar de haven waar de pelikanen gevoerd worden. En dan naar de pizzeria. De kinderen wilden dit al lang zo graag. En daarna de 3 km weer teruglopen. En dan gauw naar bed.

Donderdag 10 december

Na ontbijt beginnen we met de lessen. Bart en Marelijn hebben de rekentoets 6 goed gemaakt. Ook spelling en topo gedaan. Rond half twaalf rijden we weg (na boodschappen, brood en tanken) uit Kingscote, naar Seal Bay (40 min.) En daar kunnen we meteen om 1 uur met de tour mee voor het kijken van zeeleeuwen. We lopen met een klein groepje het strand op. Tussen de zeeleeuwen door. Werkelijk heel bijzonder. Wel waait het erg hard, met af en toe een spatje regen. Dan gaan we een broodje eten en lopen we nog een keer over de boardwalk naar het strand. Maar we mogen dan zelf het strand niet op. Rond half vier rijden we naar 'the Little Sahara”. Daar zijn hoge zandduinen en we proberen met een surfboard eraf te glijden, maar het lukt niet echt goed. Het waait flink, dus we komen flink onder het zand te zitten. Overal zit het. Dan rijden we naar Vivionne Bay Campground, waar we overnachten.

Vrijdag 11 december

Vanmorgen na ontbijt en lessen gaan we om 11 uur weg weer naar the little Sahara. Nu hebben we sandboards bij ons met wax om te onderkant mee in te smeren. Nu gaat het goed er erg leuk, maar wanneer je een duikeling maakt zit je van oren tot onderbroek helemaal onder het zand. Om half twee rijden we naar de camping Western KI Caravan Park, waar we eerst douchen om ons te ontdoen van al het zand. En dan lunchen we om drie uur. We draaien een was en gaan dan rond vijf uur vanaf de camping een kleine koala walk doen. We zien 2 koala’s en een heleboel wallabi’s. Ik loop aan het eind van de wandeling nog naar wat andere eucalyptus bomen om te kijken of ik meer koala’s zie. En al maar naar bovenkijkend hoor ik plotseling iets voor me. Ik kijk voor me en deins meteen achteruit. Want voor me (50 cm) ligt een grote slang met z’n kop al naar boven. Het blijkt een zwarte tijgerslang te zijn (op vier na giftigste slang van de wereld). De slang kruipt na mijn gil het struikgewas weer in. Ik ren gauw naar de anderen. Fons wil kijken of we de slang nog weer kunnen zien en wanneer we op de plek zijn, zien we ‘m verderop de weg oversteken. Fons gooit een steen en dan komt ie weer omhoog. Nu maak ik nog een paar foto’s. Dat was wel even schrikken. Op de camping is een oude auto die als telefooncel dienst doet. Erg grappig. Verder lopen er allemaal ganzen, eenden, kangaroe’s, gallah’s en wallabi’s rond. Na het eten nog even een filmpje kijken en dan slapen.

Zaterdag 12 december

Vanmorgen slapen we uit. Het lijkt in eerste instantie geen mooi weer, maar het knapt aardig op. En na het ontbijt gaan we om tien over tien naar Kelly Hill Cave. Daar kunnen we om half elf met een gids de grot in. Het is een kleine (en niet zo bijzondere, vergeleken met andere grotten die we gezien hebben) grot. Maar het is wel leuk om te horen dat de grot is gevonden, doordat een man Casey met z’n paard Kelly in een gat zijn gevallen, dat grot in. Daarom heet de grot ook zo. We gaan dan naar Flinders Chase Nat. Park. Hier zijn te zien the Remarkeble Rocks, Wein Cove en Admiral Arch. Bij de laatste 2 zien we Nieuwzeelandse zeeleeuwen zwemmen en met bosjes op het strand liggen. Bij Remarkable Rocks zijn hele mooie bijzondere rotsen aan de zee te zien. We hebben hier leuke foto’s kunnen maken. Om drie uur zijn we weer bij de visitor centre en dan eten we frietjes en een broodje met.., De kinderen kunnen hier in een soort zandbak naar fossielen zoeken en als beloning krijgen ze een postertje. Dan gaan we op een andere plek, vlakbij de camping een grotere koala wandeling maken. Hier zien we in totaal wel 11 koala’s. Om vijf uur zijn we weer op de camping. Ik wil m’n foto’s op de laptop zetten. Maar dan is de laptop kapot hij start niet meer op. Waardeloos. Na het eten lopen we nog de kleine wandeling en dan zien we geen koala’s, maar wel twee echidna’s. Eentje hebben we een hele tijd kunnen observeren, terwijl we doodstil stonden. En dan weer naar bed.

Zondag 13 december

We doen weer rustig aan met opstaan en zorgen dat we na het ontbijt om 10 uur bij de vuurtoren op Cape Borda zijn. De hoogste, maar kortste vuurtoren van Zuid-Australie. Wanneer we al met de tour begonnen zijn (we zijn de enige vijf), dan moet Eline natuurlijk weer naar de wc. Altijd moet ze op de onmogelijkste momenten naar het toilet. Maar goed, ik ren met haar naar de toiletten, met Marelijn in ons kielzog en dan schrik ik me weer een hoedje. Net voor ons wil er een slang oversteken (over ons looppaadje). We lopen terug en vragen een andere gids om met ons mee te gaan. Hij zegt dat het goed is dat we bang zijn, want het is wederom een gevaarlijke, maar deze keer ook grote black tigersnake. De slang wil toch eerst perse oversteken, dus we laten ‘m z’n gang gaan. En dan kunnen we verder naar de wc. De gids beloofd dat ‘ie ons opwacht voor als we terugkomen. Even later zien we dat ‘ie op z’n kop en halve lijf in de regenwaterafvoerput hangt: hij wilde wat drinken. Maar twee slangen in drie dagen tijd is nu wel genoeg. We maken de tour af en rijden naar naar wat sportvelden waar we lunchen. En rijden dan naar Stokes Bay (noordkant). Daar limmem we vam vier tot zes uur nog naar het strand zwemmen, spelen en lezen. Het is heerlijk weer. Het is om precies te zijn een maand geleden dat we voor het laatst gezwommen hebben. Dus dat werd wel weer tijd. Teruggekomen douchen we ons af onder de camperdouche, voetballen we nog wat en eten: pasta. En dan naar bed: lezen. Fons zit de rest van de avond nog met een ander Nederlands stel gezellig te kletsen.

Maandag 14 december

De laatste schoolweek is begonnen. Weer op tijd op. Na ontbijt met lessen begonnen. Van elf tot een uur weer naar het strand. Om op het strand te komen moet je eerst door een gangetje van allemaal rotsen. Dan rijden we weer naar Kingscote, waar we lunchen, tanken en dan rijden we weer naar de camping. Na het eten gaan we allemaal weer douchen, dan nog een filmpje en dan op tijd naar bed. Het was vandaag heerlijk weer. Christine (uit Adelaide) had nog ge-smst en ik belde even terug. Ze verwacht ons donderdag . En ze vertelde dat het woensdag 39 graden zou worden en donderdag weer 23 graden, met ’s morgens buien. Dus we zullen wel weer zien.

Dinsdag 15 december

Vanmorgen na ontbijt rijden we eerst naar Penneshaw waar de ferry naar het ‘vaste’ land vertrekt en daar beginnen we met de lessen. Bart en Marelijn doen hun laatste spellingstoets en rekenen. En dan is het tijd om aan boord te gaan. Het beloofd vandaag weer een warme dag te worden. Jammergenoeg moeten we 350 km rijden naar Laura. Om kwart over elf leggen we al aan in Cape Jervis en gaan meteen op pad richting Adelaide. Ergens voor Adelaide stoppen we bij een winkelcentrum. Wanneer we uitstappen verteld een man dat we hem hebben aangereden met de achterkant van de auto. We hadden zelf niks gemerkt. Na de boodschappen en lunch rijden we naar Rod en Janice in Laura. We komen daar om vijf uur aan. Ze zijn het eerste Australische stel waar we op de koffie uitgenodig zijn in de caravanpark in Alice Springs. We komen daar om vijf uur aan. De temperatuur is al opgelopen naar 36 graden. We zitten binnen, eten met elkaar en kijken dan nog elkaars vakantie-foto’s. We slagen sinds lange tijd bij hun in logeerbedden. In de camper is het te heet.

Woensdag 16 december

De kinderen zijn al vroeg wakker. Ws vanwege het vreemde bed. Ze kijken lekker tv. We ontbijten en om 9 uur gaan we op pad voor een autorit door de omgeving. Fons in de 4WD van hun en Rod, Janice en de meiden in hun mercedes. We rijden eerst via een dirtroad naar Melrose, daar drinken we koffie in een parkje. Dan rijden we naar een lookoutpunt op Mt Remarkable. Dan door een gorge naar Port Germein (aan de kust). We lopen wat rond, maar het is zo tegen de 40 graden, dus we gaan ook weer gauw de auto in en rijden naar Port Pirie, waar we patat en kip eten. Hier staat de grootste loodsmelterij van heel zuidelijk halfrond. Ook grote graansilo’s waar het graan in schepen geladen wordt voor de export.

Na het eten gaan we via het zuidelijke deel van de Flinders Ranges weer terug naar Laura, maar via Napperby waar het 47 graden is. We brengen de rest van de middag in huis door. Het is zo heet. Morgen verwachten ze weer koeler weer. ’s Avonds hebben we barbecue.

Donderdag 17 december

Vanmorgen wat langer geslapen dan gisteren. Bart moeten we zelfs om half negen nog wakker maken. Vanmorgen was een enorme weersomslag. Na hevige buien is het afgekoeld naar zo’n 23 graden. Na ontbijt rijden we, na een afscheid, om half tien weg uit Laura. We gaan weer richting het zuiden. In Clare stoppen we voor koffie en lessen. Bart maakt z’n laatste topotoets Gelderland. En wederom een 10. Fons moet de uitlaat, die los hangt weer vast maken. En we hebben contact met KEA vanwege een barst in de ruit die nu wel heel erg begint te scheuren. Regendruppels komen zelfs door de ruit. Vrijdag tussen elf en een uur moet Fons daar zijn voor een nieuwe ruit. Wanneer we bijna bij Peter, Christine en Luke in Wynn Vale zijn, wordt het gelukkig weer droog. We zijn daar rond drie uur. Op de voordeur hangt een welkomstbordje. Het is leuk elkaar weer te zien. ’s Avonds eten we met elkaar en wanneer de kinderen om bed liggen kunnen we nog rustig gezellig praten.

Vrijdag 18 december

Vanmorgen ‘uitgeslapen’ en om half negen bij Christine, buiten op het terras, aan het ontbijt. Peter is om half 8 nog aan z’n laatste werkdag begonnen. Ik heb om half tien een afspraak bij de kapper en Fons vertrekt even later met de camper voor de reparatie. De rest van de dag zijn we lekker rond huis. De kinderen kunnen goed spelen met Luke en zwemmen ook nog even in het zwembad. Ik begin ’s middags op de computer met het weblog verhaal. Want onze laptop is nog steeds kapot. ’s Avonds na het eten de kinderen weer op tijd naar bed.