Tasmanie (II) en daarna

We staan op het punt naar Kangaroo Island te gaan, maar dit verhaal gaat verder op Tasmanie.

Maandag 30 november
We staan rustig op en gaan om 8 uur op pad naar de haven voor een bootcruise van World Heritage Cruises. We varen naar Hells Gate, een smalle doorgang naar de zee. Vanwege het mooie rustige weer kunnen we zelfs verder iets verder de zee op om de op een na grootste vuurtoren van het zuidelijk halfrond van dichtbij te bekijken. Een aantal vissers laten hun crayfish-vangst zien. Dan terug de inham in naar Sarah Island. Ondertussen komen we nog kleine eilandjes met vuurtorentjes tegen en een viskwekerij. In grote netten worden kleine vissen gedaan en wanneer ze groot genoeg zijn worden ze geoogst. Op Sarah Island krijgen we een tour van een uur en wordt van alles verteld over de tijd dat het nog een gevangenis was van 1822 tot 1833. Vanaf 1830 werd Port Arthur als gevangenis in gebruik genomen en werden langzaam de gevangen overgeplaatst. Daarna varen we rustig de Gordon River op en krijgen we lunch (lopend buffet). Dan hebben we nog een wandeling door het regenwoud en gaan we weer terug naar de haven. Waarneer we om 2.45pm in de haven aankomen is een ouderwetste zaagmachine bezig een boom door te zagen. En kun je allerhande houtsnijwerk kopen. Wij lopen weer terug naar de camping. De kinderen gaan na het eten zelfstandig douchen, wanneer Fons en ik 2 uur internettijd hebben: weblog bijwerken, foto's plaatsen, rekeningen betalen en email checken. Rond negen uur naar bed.

Dinsdag 1 december
Na ontbijt beginnen we netjes om 8 uur met de lessen. Maar de kinderen zijn niet echt op hun best. M.n. Bart heeft moeite met school na drie vrije dagen. Hij en Fons zijn behoorlijk verkouden en hebben zere keel. Om kwart voor elf vertrekken we uit Strahan op weg naar Mount Cradle Nat. Park, de noordkant, 145 km, 2,5 uur rijden. Maar eerst beklimmen we net buiten Strahan nog de 30 meter hoge Henty Dunes. Ontzettend hoge duinen, midden in de bossen, en wel zo'n kilometer breed. Net na Roseberry eten we onze lunch. Onderweg zien we 1 slang en 5 echidna's langs / op de weg. Om 2.15 uur komen we bij de visitor centre aan en kunnen om half drie meteen mee met de shuttle bus het park in. We maken eerst een korte wandeling langs Lake Dove, met mooi uitzicht op de berg Cradle. En dan maken we een korte wandeling richting Waldheimchalet. De laatste wandeling is over boardwalk (houten planken) en loopt er een wombat langs en onder de planken. Eigenlijk kunnen we 'm wel aanraken, maar dat mag niet. Ook zien we verderop nog wel vijf andere wombats. Superleuk. Om vijf uur zijn we op de Cradle Mountain Tourist Park. Fons gaat eten koken en ik doe met Bart nog even geschiedenis. We hebben weer 2 buurtjes: pademelons. Een met een babytje. Na eten en lezen gaan we weer naar slapen. Vandaag was het weer droog weer. In het begin met zonnetje en later bewolkt. Maar door de bewolking kwamen de wombats eerder uit hun holen, dus we hadden weer supermazzel.

Woensdag 2 december
Vandaag op tijd wakker. Ook ik heb nu keelpijn en beetje verkouden.Het lijkt hier wel een beetje herfst, ookal was het goed weer, toch een beetje koud. Vandaag begint droog en koud 14-15 graden, maar als we om half elf, na ontbijt en lessen vertrekken miezert het een beetje. Onderweg steekt een echidna de weg over. We stoppen even, het is zo leuk om te zien dat ik vergeet een foto te nemen. Ook zien we een Tasmaanse hen met jonkies. Wanneer we even op pad zijn klaart het ook al weer op en wordt en blijft het verder zonnig. In Wynyard eten we wat, spelen de kinderen in de speeltuin,lezen wij een boekje en doen we boodschappen. Dan rijden we door naar Stanley, waar we een plaats op een camping bespreken, maar dan doorrijden naar de haven waar we goedkoop een crayfish/lobster/kreeft kunnen kopen. Als we wat uitgerust zijn, lopen we met de kinderen naar de voet van 'the Nut'. Het is een lava-uitstulping die de zee insteekt. Daar gaan we met een stoeltjeslift naar boven en maken boven een wandeling van driekwartier over het plateau. We kunnen heel ver over land en zee uitkijken. Ook hier wallibi's te zien. We wandelen via een pad weer helemaal naar beneden. Wij drinken een wijntje, de kinderen spelen in de speeltuin en rond zes uur gaan Fons en Bart de kreeft van z'n vlees ontdoen. We eten 'm met aardappelen, erwtjes en appelmoes. Na het eten gaat Fons met de kinderen nog even het strand op naar de zee, die ver weg is getrokken door de eb. Ze komen met mooie schelpen thuis.

Donderdag 3 december
Om half 8 uit bed. We ontbijten en besluiten dan om eerst 's morgens naar Tarkine Forest Drive in Dismap Swamp te gaan, omdat het nu nog mooi weer is en 's middags regen verwacht wordt. Eerst rijden we nog door Stanley voor mooie foto's van oude gebouwen en the Nut. Om negen uur gaan we op pad en rond 10 komen we aan in Dismal Swamp. Het is een soort sinkhole (dal) met regenwoud, waar ze een 110 meter lange overdekte glijbaan in hebben gemaakt. Met helm op kruip je in een soort slaapzak en dan roetsj je naar beneden. Alleen Fons en Marelijn durven. Ze is voor vandaag ouder dan 8 jaar. We hebben het trouwens niet over haar leeftijd gehad. Alleen over het feit dat Eline te jong is. Bart, Eline en ik worden met een soort van golfwagentje (buggy) naar beneden gereden. En zo kunnen we beneden foto's maken en zien hoe ze met een sneltreinvaart naar beneden komen suizen. Marelijn d'r ogen zijn kogelrond van spanning. Dan maken we beneden over flonders een wandeling door het bos. Maar goed, dat hebben we nu ook al wel genoeg gedaan. Wat nieuw is, dat er kreeftjes wonen, die hele gangen maken en torentjes boven de grond. We drinken nog wat koffie en dan gaan Fons en Marelijn nog een paar keer naar beneden. Rond twaalf uur rijden we weer naar de caravanpark in Stanley. Na de lunch beginnen we met de lessen. En even later begint het te regenen, dus we hebben een goede keuze gemaakt. 's Middags spelen de kinderen nog heerlijk in de bosjes, met touwen en takken ondanks de regen. Rond vijf uur gaat het spul allemaal onder de douche en gaan de vieze kleren linea recta de wasmachine en droger in. Ook is het alweer droog geworden. Na het eten gaan we rond 8 uur nog naar een plekje waar pinguins uit zee het land opkomen. We wachten een uur, maar geen pinguins uit zee. Het is koud en donker geworden. Gelukkig zat er een jonge pinguin op de stenen (waarschijnlijk te wachten tot z'n ouders kwamen) en nog een onder de bosjes. Dus die hebben we nog gezien en gefotografeerd. Rond half tien weer op de camping, lekker naar bed.

Vrijdag 4 december
Vanmorgen na ontbijt om half negen begonnen met de lessen. Om elf uur gaan we van de camping af en rijden we naar Burnie, waar we eerst naar een Ford garage gaan. Er brandt namelijk al een tijdje een rood lampje in het dashboard. Ze kijken het na, meten het door, rijden een stukje en volgens de computer is er niks aan de hand. Dus we rijden weer weg. Het lampje brandt nu in ieder geval niet meer. Dan naar de McDonalds, waar we de email checken en wat frietjes eten. Rond half vier gaan we naar een picknickplaats bij Fernglade. Daar zouden in een kreekje vogelbekdieren te zien zijn. Het is zo'n rustig leuk plekje dat we besluiten om te overnachten. De kinderen bouwen met mij van takken, touw, kleden en knijpers een heuse tent. Terwijl ze daar lekker in spelen, knip ik het haar van Fons. Bart klimt in bomen, slingert aan een touw over een slootje en van takken maken ze een brug over een droge sloot. Heerlijk de kinderen zo te zien spelen.Tussendoor eten we nog worstjes op brood en later nog een toetje en banaan. Wanneer de voeten gewassen zijn spelen ze nog even binnen met little petshop/playmobil dieren en dan rond half negen naar bed. Fons en ik kijken, wanneer het bijna donker is, nog naar vogelbekdieren maar geen vogelbekdieren te zien.

Zaterdag 5 december
We slapen lekker uit en doen rustig aan. Na ontbijt spelen de kinderen buiten en drinken we buiten koffie met pepernoten en schuimpjes. Ook zingen we nog een Sinterklaasliedje en dat is het dan. Dan rijden we naar Devonport, waar we parkeren bij de McDonalds. We checken mailen, internetten, winkelen wat en de kinderen spelen in de speeltuin en dan eten we nog een ijsje. Om half vijf vertrekken we naar de haven en gaan in de rij staan om de ferry op te mogen. Het is nu niet zo druk als de heenweg, dus rond half zeven zijn we al aan boord en vertrekken om half 8. Wij gaan eerst een hapje eten en dan duiken we de bios weer in: Hannah Montana. Tijdens de film begint de boot al wat te stampen en heen en weer te gaan. Het is een flinke wind en dat kunnen we duidelijk voelen. Als de film is afgelopen lopen we, waggelend, naar onze slaapstoelen. En proberen te slapen. De meiden slapen prima, maar Fons, Bart en ik hebben er meer moeite mee. Gelukkig worden we allemaal niet misselijk van het heen en weer gaan van de boot.

Zondag 6 december
Om zes uur komen we aan in Melbourne en om half zeven mogen we van boord. We rijden meteen richting Geelong (klein uurtjes rijden) waar we aan het water een picknickplaats zoeken waar we ontbijten en de kinderen in de speeltuin kunnen spelen. We lezen, schrijven kerstkaarten voor de Australische vrienden/kennisse/familie. Rond tien uur (15 min. rijden) komen we aan in Waurn Pounds, waar Ken en Joy Paddle wonen (de andere redders in nood). Daar zijn we verder de hele dag. 's Avonds voor het avondeten komen nog hun beide zoons met gezinnen en nog twee vriendenparen. Dus het is een gezellige feestelijk boel. Rond negen uur gaan we kinderen naar bed en wij volgen niet veel later.

Maandag 7 december
's Morgens beginnen we op tijd met de lessen, na het ontbijt. Fons en Eline zijn bij Joy in huis, koffie drinken en spelen. Bart en Marelijn hebben beiden een taaltoets gemaakt. Allebeide heel goed. Dan nog rekenen en geschiedenis. Om half elf vertrekken we met een lange weg voor de boeg. In twee dagen tijd moeten we naar Cape Jervis rijden (onder Adelaide) voor de boot naar Kangaroo Island. We rijden vandaag langs de Great Ocean Road en stappen alleen uit bij de twelve apostles (grote rotsen in de zee), nadat we in Apollo Bay gelunchd hebben. Het is regenachtig weer, gelukkig bij de korte wandeling is het droog. We komen uiteindelijk om kwart voor zeven in Dartmoor aan, waar we op een gratis plekje kunnen staan op de Fort Ohare Campground. (405 km gereden vandaag)Na een makkelijke maaltijd duiken we in bed.
Op Tasmanie hebben Fons en Bart nog professionele walkie talkies gekocht met 40 frequenties en nu konden we onderweg naar de truckers of wegwerkers luisteren. Ook hebben we met andere vakantiegangers gesproken. Deze hebben dan hun frequentie achter op de caravan staan en dan kun je ze aanspreken. Erg grappig. Onderweg waren er vele weilanden met melkkoeien.

Dinsdag 8 december
Vanmorgen om 7 uur uit bed en rijden meteen naar Mount Gambier (38 km). Ondertussen rijden we de staatsgrens over van Victoria naar South-Australia. Aangezien we vandaag nog heel ver moeten rijden, kiezen we er voor niet te beginnen met de lessen. Daar komen we om 8 uur aan en komen meteen de Umpherstone Sinkhole tegen, die we bezoeken. Het is een grot waarvan het dak is ingestort. Nu is het een hele mooie tuin waarin je kunt wandelen of picknicken. Dan rijden we door naar Woolworths (supermarkt) en bakker en rijden dan naar the Blue Lake en eten daar ons ontbijt. Daarna lopen we nog even naar het meer en vertrekken rond kwart over tien. We rijden dan tot kwart over 12 tot Padthaway en drinken daar koffie. Het landschap is vrij vlak, met in het begin met name veel schapen, schapen en schapen. En later gaat dit over in wijngaarden en graanvelden, graanvelden, graanvelden en nog eens graanvelden. Om half vijf komen we uiteindelijk aan in Port Elliot. Nog een 1,15 uur rijden van Cape Jervis. Hier op de Big4 camping, kunnen de kinderen nog lekker spelen, we eten, draaien weer 2 wassen, douchen we allemaal weer en werken de weblog bij (tot in de late uurtjes). Hier hebben we gelukkig weer onbeperkt internet. En Bart maakt zijn geschiedenistoets thema 3 nog: super, maar 1 foutje. We komen er vanavond achter dat het een half uur vroeger is dan in Victoria. Dus we hebben een half uurtje winst. Ook blijken hier nog drie nederlandse stellen op de camping te staan. Nederland is maar klein....en Australie is zo groot hoe is het mogelijk. Rond negen uur de kinderen naar bed. Morgen naar Kangaroo Island.